Thijs Ploegmakers urodził się 29.07.1980 w holenderskim mieście Schaijk. Nigdy nie opowiadał o swoim dorastaniu, ale za to wiemy trochę o początkach jego profesjonalnej kariery muzycznej. Wszystko zaczęło się od tria Driftwood, które w 2003 roku stworzyło trance’owy hit Freeloader. Jak Adaro wspomina, byli wtedy po prostu paczką trzech kolegów, którzy zajęli się produkcją dla zabawy. Okazało się jednak, że ich utwór szybko przyciągnał uwagę wielu labeli chcących go wydać. Ostatecznie wybrali Spinnin Records, które chciało wykreować ich profesjonalną karierę. Według Thijsa, to właśnie pogrzebało ten projekt, ponieważ chłopaki szybko przestali czerpać radość z tego co robią i cała magia prysła. Oficjalnie nie porzucili tego aliasu, ale po prostu po wydaniu dwóch utworów nigdy już nie pojawił się trzeci. Wszyscy panowie jednak wciąż pozostają przyjaciółmi.
Oprócz projektu Driftwood, Adaro ma na koncie jeszcze house’owy pseudonim Thice Santoro. On jednak również się nie przyjął, ponieważ skończyło się na dwóch oficjalnie wydanych utworach. Jak więc widać, artysta eksperymentował równocześnie z kilkoma gatunkami muzycznymi. Jak jednak sam po czasie przyznał, było to błędem, ponieważ tryb pracy w studiu wyglądał tak, że w poniedziałek zajmował się Hardstylem (którym zainteresował się w 2008 roku), we wtorek Housem, a w środę znowu wracał do poniedziałkowego projektu, który już mu się nie podobał ze względu na to co robił we wtorek. Na szczęście jednak zaprzyjaźniony producent Etienne Overdijk i Ran-D zachęcili go do skupienia się na jednym gatunku, jakim oczywiście był Hardstyle.
A skoro już wspomnieliśmy o Ran-Dim, warto przy nim pozostać, ponieważ stanowi on nieodłączny element kariery Thijsa. Obaj panowie poznali się w klubie, w rodzinnym mieście Schaijk, gdzie Adaro był rezydentem, a Ran-D występował jako gość. Tam też zaczęli rozmawiać o swoich studiach muzycznych i szybko okazało się, że mieszkają blisko siebie, dlatego nazajutrz postanowili się spotkać i coś wspólnie wyprodukować. Współpraca szła im na tyle dobrze, że w 2009 roku wydali w A2 Records (gdzie Ran-D był już wcześniej) swój pierwszy collab o nazwie My Name Is Hardstyle. Wygląda więc na to, że to Ran-D wprowadził Adaro w świat tej muzyki i utorował mu drogę. Współpraca obu panom szła tak dobrze, że w 2011 roku założyli nawet duet o nazwie Gunz for Hire, ale tę historię rozwiniemy już kiedy indziej.
Kariera muzyczna Thijsa bardzo szybko się rozwijała, co zawdzięczał takim hitom jak The Haunter of the Dark, Dark Universe, remiksowi Chain Reaction – Answers, No time to sleep, Natural born killers czy Open The Gates. Niestety w 2014 roku musiał on trochę zwolnić ze względu na problemy ze słuchem. Dokładnie chodziło o mięśnie okalające uszy i szczękę, które go bolały, przez co był zmuszony odwołać występy m.in. na Loudnessie, Rebirthie i Qapitalu oraz zrobić sobie półroczną przerwę od występów. Mimo chwil grozy i ryzyka zakończenia kariery, na szczęście wszystko wróciło do normy, a Adaro hucznie powrócił na Decibelu. Podczas jego seta ochrona musiała aż zamknąć scenę, ponieważ przyszło tam zbyt wiele osób.
Kolejny duży krok w karierze nastąpił w marcu 2015 roku, kiedy razem z Ran-Dim, B-Frontem i Frequencerz (cała trójka była wcześniej w Fusion), Adaro stworzył label Roughstate – wszyscy panowie byli dobrymi przyjaciółmi, więc łatwo się dogadywali. Początkowo planowano wydawać tam tylko swoje utwory, ale niedawno wszyscy doszli do wniosku, że już przyszedł czas na kolejny krok i zaczęli zapraszać do współpracy również wschodzące gwiazdy, takie jak Rejecta. Całemu projektowi nie można odmówić sukcesu, bo po kilku latach stał się on znaczącym labelem z dużym potencjałem na rozwój. Warto też dodać, że rozstanie ze Scantraxxem przebiegło w przyjaznej atmosferze.
Obecnie Adaro pozostaje jednym z najpopularniejszych hardstyle’owych producentów. W ciągu swojej kariery występował na wszystkich największych eventach, w tym Qlimax, Q-BASE, Mysteryland, Intents Festival (gdzie w 2016 roku nawet hostował scenę razem z Crypsisem), Hard Bass, Decibel Outdoor Festival, Defqon.1 (Australia i Holandia) oraz był zapraszany nawet do Chile, Szkocji czy USA. Warto również wspomnieć o jego hostingu sceny na niesitniejącym już Fantasy Island oraz własne Thrillogy w 2013 roku. Poza wcześniej wymienionymi utworami, duży sukces odniosły również Touch A Star z B-Frontem, hymn Intentsu z 2018 roku Circus Of Insanity, The Sky Is The Limit czy remiksy Rellen in de Hel oraz GODD.
- Popularny jest również tata Adaro, którego nazywa się Padaro. Ma on własny salon fryzjerski i wystąpił w epickim trailerze CRAFT-a oraz czasem można go spotkać w tłumie na imprezach. Łatwo poznać po dość bójnej siwej brodzie i włosach.
- Jak twierdzi, gdyby miał wybierać między zaprzestaniem produkowania a przestaniem występować, od razu wybrałby tę drugą opcję, ponieważ produkcją zajmuje się przez 5-6 dni w tygodniu (10-12h dziennie), a gra tylko w jednym. Zresztą zanim stał się DJ’em był jedynie producentem.
- Przy produkcji używa Virusa TI, sylentha1, fm8, massive, fabfilter Q, saturn i soundtoys bundle.
- Według Adaro, piractwo muzyczne jest najgorsze wobec producentów, którzy nie są równoczesnie DJ’ami, bo utrzymują się jedynie ze sprzedaży swoich utworów, a nie występów. Nie ma jednak możliwości żeby temu zapobiec, więc pozostaje się pogodzić i cieszyć, że ludzie mogą wszędzie słuchać twojej muzyki.
- Jego ulubionym producentem spoza świata hardów jest Axwell, z którym chciałby kiedyś stworzyć collab. Lubi też dr’a Dre, Erica Prydza i Chocolate Puma. Często słucha także rapu z lat 80′ i 90′.
- Jego charakterystyczne ruchy sceniczne nie wzięły się znikąd, ponieważ Adaro regularnie trenuje boks. Drugim największym hoby są filmy.
- W 2012 rozmawiał z Headhunterzem na temat collabu, ale ostatecznie nic z tego nie wyszło.
Tekst napisany pod koniec 2019 roku.